BARGER-COMPASCUUM NA DE OORLOG

De armlastige gemeente Emmen stond al lang bekend om zijn vele krotwoningen. Ook Barger-Compascuum had daarvan een ruim aandeel. Veel van die woningen stonden op het bovenveen, wat natuurlijk geen blijvende toestand kon zijn. Wel waren er al voor de oorlog door de gemeente groepjes huurwoningen gebouwd, waarvan ook hier een klein groepje was gekomen. Maar onder de oorlog was er niet bijgebouwd.

Het was hier dus met het aantal en de toestand van de woningen slecht gesteld en de wethouder van Volkshuisvesting had een moeilijke taak. In 1946 kwam er woningbouw aan De Stekker en de St. Jozefstraat, een paar jaren later gevolgt door Het Spaan. Bij de naamgeving en volgende straten maakte meester Kuis zich verdienstelijk. Ook Barger-Compascuum zou een dorpskern krijgen, in Emmen wilde men geen lintbebouwing meer. De woningbouw in de Pastoor Vroomstraat en de Van Den Boschstraat volgde in 1948.

Met de wegen was het al eveneens treurig gesteld. Omdat er bij de aanleg van de straatweg langs het Oosterdiep het veen niet voldoende verwijderd was en het vrachtverkeer toenam op deze smalle doorgaande weg kwam die het eerst aan de beurt. In 1951 werd er begonnen aan een nieuwe weg die in 1952 geopend werd, een mooie 6 meter brede asfaltweg. In 1953 werd de Postweg W.Z. vernieuwd en verbreed. In hetzelfde jaar werd de brug over Hoofdwijk III, die lag in het verlengde van de Postweg, vervangen door een dam. De dam die lag op plaats 21 werd toen opgeruimd.

Waterleiding kwam er in 1954 en in 1955 werd eindelijk de Limietweg en het laatste stuk Postweg verhard. In 1960 werd de Berkenrode, de van oudsher Maatschappijweg, uitgegraven en verhard. In 1962 kreeg Barger-Compascuum nieuwe sportvelden.

Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van 't Compas in 1966 werd o.a. de woningtoestand van vroeger uitgebeeld in het oude bosje van Wilken. Het was het begin van het veenmuseum, nu Veenpark. Het werd in de jaren 70 sterk uitgebreid dankzij subsidies van het Rijk, er wordt gesproken van 35 miljoen. Gelukkig stond de gemeente nog jarenlang garant voor de exploitatietekorten. Toen dat ophield kwamen er moeilijkheden. Het zou jammer zijn als het Veenpark niet zou blijven bestaan.

In 1966 verrees ook de eerste woningbouw in het blok Postweg Oost, dat gevolgd werd door Posthoorn, Dissel enz. Het nieuwe Wit Gele Kruisgebouw kwam er in 1976 en in 1968 het Gymnastiekgebouw.

De oude brug in het centrum verdween in 1970 en werd vervangen door een ruime dam. Daarmee kwam ook een einde aan de scheepvaart die de laatste jaren toch al sterk verminderd was.

Riolering kwam er in 1972 evenals de bejaardenwoningen en de particuliere bouw van woningen in de JanBerendstraat. Aansluiting op het gasnet kwam in 1974.

Het heeft een aantal jaren geduurd voor het recreatiepark met zijn vijver, paden en bos tot stand kwam. In 1977 werd dit prachtige visvijvercomplex geopend.

Intussen werd ook de Westzijde Verl. Oosterdiep verhard en het lang verwachte fietspad werd in 1981 aangelegd plus de trottoirs in het centrum en tenslotte werd het laatste eindje weg langs het kanaal in het Zwartenberger Compascuum verhard.

Deze opsomming is natuurlijk niet volledig, maar geeft een beeld van de verbeteringen van na de oorlog, waarbij, op een uitzondering na, alle bovenveenwoningen verdwenen zijn.

Op het program van de Herindeling Veenkolonieën staat een straatwegje geprojecteerd Limietweg - Grens, die aansluiting geeft op het fietspad dat vanaf het Oosterdiep loopt tussen de plaatsen 37 en 38.

Figuur Sociale woningbouw aan de St. Jozefstraat

Figuur Dam (1970) met verkeerslichten (1995)