OUDHEIDKUNDIGE VONDSTEN

In B.C. is weinig gevonden. Niets wijst er op dat hier voor de veenvorming mensen zijn geweest, uigezonderd een tijdelijk bezoek van rendierjagers aan de zandhoogte bij de molenwijk (Willem Albertsvaart). Daar zijn enkele sporen van menselijke aanwezig heid gevonden, hier was het veel te nat.

Misschien is er wel eens een kleine vondst gedaan die door onachtzaamheid of er geen tijd voor hebben verloren is gegaan.

De grote vondst werd hier in November 1952 gedaan door Thomas Duinkerken. Bij het afbonken werd door hem op plaats 32, zo'n 150 m. ten oosten van de Runde een geldbuidel ontdekt, met daarin 312 romeinse munten. Hij lag op de scheiding van grauwveen en zwart veen. De buidel was voor een deel vergaan.

Een en ander kwam in bezit van het museum te Assen. De gerestaureerde buidel en de muntstukjes zijn er nu te bezichtigen. De munten zijn geslagen tussen 54 en 192 na Christus. Ze hadden in die tijd geen bijzonder grote waarde.

Hoe het daar is terecht gekomen blijft gissen. Men zou kunnen denken aan het handelsgeld van een kleine handelaar. Misschien was hij onderweg van het ene zandgebied naar het andere en is hem hier iets ernstigs overkomen. Dat reizen moet dan wel gebeurd zijn in een erg droge tijd of in een flinke winter.

De veenbrug van Nieuw-Dordrecht is het dichtstbijzijnde overblijfsel van activiteit van zo 'n 3000 a 4000 jaar terug. Deze veenbrug liep in de richting van de Runde en was geen aaneengesloten geheel, hij is alleen gelegd over de natste plekken. Bij de weg is ook een kapot wagenwiel gevonden uit die tijd.

Er wordt wel gedacht dat deze veenbrug gediend heeft voor het vervoer van ijzeroer van de Runde naar Angelsloo. Daar is een primitieve ijzersmeltoven uit die tijd gevonden.

In Bargeroosterveld werd in 1957 de resten van een houten tempeltje blootgelegd op de scheiding van zand en veen. Daar zijn ook voorwerpen gevonden waaronder een bronzen dolk van duizenden jaren terug.

Dan is er nog het houten voetpad dat men vindt in Emmercompascuum - Emmer-Erfscheidenveen. Het pad liep van de Hondsrug (Emmerschans) naar de zandhoogten van Schwartenberg en Lindloh. Het pad was één brede plank breed en moet aangelegd zijn ver voor de jaar telling.